Zmniejsz tekst Zwiększ tekst

Słowniczek najważniejszych terminów

BAZA DANYCH (LOKALNYCH GRUP DZIAŁANIA)
Punkt Kontaktowy Europejskiej Sieci na Rzecz Obszarów Wiejskich stworzył bazę danych, która zawiera informacje na temat każdej LGD, w tym informacje kontaktowe oraz informacje o regionie, takie jak tematy realizowane w ramach strategii Leader oraz podejmowane działania partnerskie.
BAZA DANYCH (OFERT WSPÓŁPRACY W RAMACH OSI LEADER)
Punkt Kontaktowy Europejskiej Sieci na Rzecz Obszarów Wiejskich stworzył bazę danych, w której gromadzi ofert LGD szukających potencjalnych partnerów do trwających projektów współpracy celem ich poszerzenia lub do stworzenia nowego projektu współpracy. Tematyczny tezaurus ułatwia poszukiwanie informacji.
DYSKONTOWANIE
Dyskontowanie wyników projektu polega na zdobyciu i rozpowszechnieniu wiedzy nabytej podczas planowania i wdrażania projektu współpracy, gromadzeniu informacji o procesach i rezultatach projektu oraz przechowywaniu w celu celów późniejszego wykorzystania. Dyskontowanie jest bardzo istotnie z punktu widzenia dwóch głównych (i również wielu innych) celów:
  • Wewnętrznie: projektowanie, rozwijanie, wdrażanie i ewaluacja projektu współpracy bywa skomplikowana, szczególnie gdy jest to pierwszy projekt na danym obszarze lub prowadzony przez dany podmiot. Narzędzią służacę dyskontowaniu wyników projektu należy zaplanować na początku projektu, gdyż ludzie dość szybko zapominają, a kadra projektu może ulegać rotacji. Aby zabezpieczyć „dostęp” do doświadczeń zdobytych w projekcie na później, należy prowadzić ewidencję poszczególnych kroków projektu, co poszło dobrze, jakie pojawiły się przeszkody, jakie osiągnięto rezultaty, co można było zrobić lepiej .... Działanie to pozwala również utrzymać zaangażowanie lokalnych podmiotów.
  • Dla celów zewnętrznej komunikacji: współpraca wymaga czasu oraz zaangażowania zasobów i dla ludzi niezwiązanych z projektem nie zawsze jest jasne, jakie przynosi korzyści. Informowanie o poszczególnych krokach, rezultatach itp. jest odbierane pozytywnie i pomaga ludziom zrozumieć i uwierzyć w podejmowane działania. Co więcej, czasami wykorzystanie prostych narzędzi komunikacji z obywatelami/mieszkańcami może zwiększyć ich świadomość na temat europejskich działań na rzecz rozwoju lokalnego.
DZIAŁANIA ŁĄCZNE (= DZIAŁANIA WSPÓLNE)
Projekt współpracy powinien składać się z działań łącznych. Działanie jest „łączne” w sensie, że jest wspólnie wykonywane. Działania łączne mogą koncentrować się na rozwijaniu możliwości i przenoszeniu doświadczeń na rozwój lokalny przez np. wspólne publikacje, seminaria szkoleniowe, układy partnerskie (programy wymiany kadry i managerów) prowadzące do przyjęcia wspólnej metodologii i metod pracy lub opracowania wspólnych bądź skoordynowanych prac rozwojowych.
DZIAŁANIA WSPÓLNE
Zobacz Działania Łączne
KOMUNIKACJA (ZEWNĘTRZNA, UPOWSZECHNIANIE WYNIKÓW)
(Zewnętrzna) komunikacja: współpraca wymaga czasu i zasobów, a dla ludzi, którzy nie są w nią bezpośrednio zaangażowani nie zawsze jest jasne, jakie przynosi ona korzyści. Informowanie o poszczególnych krokach, osiągnięciach, rezultatach itp., pomaga ludziom zrozumieć i przekonać się do podejmowanych działań. Co więcej, często proste narzędzia komunikacji z obywatelami/mieszkańcami wystarczą, aby zwiększyć ich świadomość na temat unijnych działań wspierających rozwój lokalny.
KOMUNIKACJA (PRZEPŁYW, WEWNĘTRZNA, JĘZYK)
(Wewnętrzna) komunikacja: środki, metody i narzędzia, które ułatwiają komunikację pomiędzy partnerami, muszą zostać zaplanowane na odpowiednio wczesnym etapie projektu. Nawet jeżeli poszczególni partnerzy projektu i ich regiony wydają się bardzo zaangażowani w projekt współpracy, to bez zaplanowanej z wyprzedzeniem regularnej komunikacji dotyczącej codziennych priorytetów, ryzykujemy opóźnienie projektu. W projekcie należy uwzględnić kilka ważnych aspektów komunikacji:
  • Język, w którym ludzie będą się komunikować. Nawet jeżeli istnieje możliwość przetłumaczenia wszystkich dokumentów i materiałów, aby projekt zakończył się sukcesem, konieczne jest ustalenia wspólnego języka komunikacji przez ludzi z kadry zarządzającej. Wspólny język komunikacji może zostać uzgodniony indywidualnie pomiędzy koordynatorem a poszczególnymi partnerami (np. z partnerem 1 język angielski, a z partnerem 2 język niemiecki), ale najlepszy rozwiązaniem byłoby przyjęcie jednego języku wspólnego dla wszystkich.
  • Przepływ informacji: kiedy partnerzy będą się komunikować, jakich metod komunikacji będą używać. Powinno się zaplanować regularne (np. co 10 dni) spotkania na odległość (np. konferencje telefoniczne), jak również określić, jakie sprawy wymagać będą dodatkowej komunikacji pomiędzy partnerami.
KONCEPCJA PROJEKTU (WSPÓŁPRACA, STRATEGIA LOKALNA)
Koncepcja projektu współpracy musi posiadać solidne lokalne poparcie, co wymaga czasu. Koncepcja współpracy powinna również wzmacniać strategię lokalną i odpowiadać na lokalne potrzeby. Jednym z podstawowych pytań, na które należy odpowiedzieć podczas poszukiwania i tworzenia koncepcji współpracy jest pytanie o to, w czym współpraca może nam pomóc, a czego nie bylibyśmy w stanie sami zrobić?

Koncepcja współpracy powinna być konkretna i wystarczająco znacząca, aby zainteresować potencjalnych partnerów. Jednocześnie nie powinna być ona zbyt szczegółowa, żeby nie odstraszyć potencjalnych partnerów i żeby pozostawić im pole do zasugerowania własnego wkładu w projekt.

Po sformułowaniu interesującej koncepcji współpracy, jeszcze przed rozpoczęciem projektu, warto sprawdzić, co dzieję się w tym samym temacie w Europie (np. w bazach danych Krajowych Sieci Obszarów Wiejskich i/lub Europejskiej Sieci na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich i jej Punkcie Kontaktowym). Pomoże to doprecyzowaniu koncepcji projektu współpracy i przygotowaniu odpowiedniego ogłoszenia o współpracy, co pomóc może w znalezieniu odpowiedniego partnera.
KOORDYNATOR PROJEKTU (KOORDYNUJĄCA LGD) = PARTNER WIODĄCY
Należy zauważyć, że pomiędzy lokalnym a globalnym koordynatorem projektu współpracy istnieje różnica.

Projekt współpracy skupia różnych partnerów. Dla dobra projektu i jego płynnej implementacji, ważne jest, aby dla każdego z partnerów było jasne, czego się po nim oczekuje i jaka jest jego rola (co robić, kiedy, jakimi środkami). Wskazane jest, aby każda struktura partnerska wyznaczyła osobę monitorującą projekt współpracy w danym regionie partnerskim. Takie osoby nazywane są lokalnymi koordynatorami projektu współpracy.

Poza koordynatorami lokalnymi, kluczowe jest (i również obowiązkowe w świetle regulacji unijnych, krajowych i regionalnych) wyznaczenie koordynującej LGD dla całego projektu. Oznacza to, że jeden z partnerów musi w porozumieniu o współpracy zostać jasno wskazany jako globalny koordynator projektu. Jeżeli tym partnerem jest cała struktura, wtedy należy wyznaczyć jedną osobę jako kontaktową we wszystkich sprawach związanych z projektem współpracy. Na globalnym koordynatorze projektu współpracy spoczywa ostateczna odpowiedzialność za implementację projektu. Osoba ta jest również „punktem kontaktowym” dla krajowych i/lub regionalnych władz i dostarcza im informacje na temat postępów w procesie aplikowania o środki i bieżących osiągnięć (to oznacz również koordynację procesu raportowania).

Aby koordynująca LGD była prawdziwym “liderem”, przysługiwać musi jej minimalny zakres funkcji. W porozumieniu o współpracy można przypisać jej również dodatkowe funkcje. Zakres zadań koordynującej LGD obejmuje zazwyczaj następujące działania:
  • Kierowanie i koordynowanie fazą planowania projektu, włączając przygotowanie porozumienia o współpracy prezentującego projekt współpracy (opis projektu i określenie zobowiązań poszczególnych LGD);
  • Finansowa koordynacja projektu: dopilnowanie, aby każdy z partnerów złożył odpowiedni do swojego udziału w projekcie wniosek o finansowanie w odpowiednim terminie i zebranie informacji na temat tych wniosków (informacja ta jest następnie dostępna dla każdej grupy oraz odpowiednich władz regionalnych i krajowych);
  • Kierowanie i koordynowanie fazą implementacji projektu oraz działaniami, za które odpowiedzialni są poszczególni partnerzy, w celu zapewnienia prawidłowej implementacji całego projektu, a także sprawdzanie zgodności zobowiązań każdej z grup Leader z prawidłowa implementacją projektu i koordynowanie komunikacji pomiędzy partnerami (ciągła wymiana, regularne uaktualnianie projektu, dodatkowa komunikacja w ważnych momentach);
  • Promocja i monitoring projektu współpracy: postępy w zakresie ponoszonych wydatków i zapewnionego dochodu, organizacja wymiany pomiędzy grupami, przygotowanie ewidencji procesu implementacji;
  • Ewaluacja projektu współpracy. W zakresie odpowiedzialności, koordynująca LGD ma odpowiedzialność “moralną” za cały projekt, jednak z prawnego punktu widzenia (i finansowego) odpowiada tylko ze działania, które sama wdrażała i wobec których podpisała umowę z odpowiednim organem zarządzającym.
KOORDYNUJĄCA LGD
Zobacz Koordynator projektu
KRAJOWA SIEĆ OBSZARÓW WIEJSKICH (KRAJOWA JEDNOSTKA WSPIERAJĄCA)
Krajowe Sieci Obszarów Wiejskich powstały we wszystkich krajach członkowskich na podstawie Artykułu 68 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005. Do ich podstawowych celów i obowiązków należą:
  • łączenie w grupy organizacji i jednostek administracyjnych zaangażowanych w rozwój obszarów wiejskich;
  • ułatwianie wymiany wiedzy eksperckiej pomiędzy krajami członkowskimi oraz wspieranie implementacji i ewaluacji polityki rozwoju obszarów wiejskich, a także zapewnianie i koordynowanie przepływu informacji na poziomie lokalnym, krajowym i europejskim;
posiadanie planu działania obejmującego: transfer wiedzy (identyfikacja i analiza dobrych praktyk, które dają się zastosować w innych regionach oraz dostarczanie informacji na ich temat, organizacja wymiany doświadczeń i know how), szkolenia (przygotowywanie programów szkoleniowych dla tworzących się LGD), oraz techniczne wsparcie dla współpracy międzyterytorialnej i międzynarodowej
KWALIFIKOWALNOŚĆ (OSI/ŚRODKÓW, KTÓRE MOŻE OBEJMOWAĆ WSPÓŁPRACA)
Kiedy cel i treść projektu zostaną już jasno określone, należy sprawdzić, jak projekt współpracy wpisuje się w:
  • wytyczne kwalifikowalności programu Leader ustalone przez odpowiedni organ zarządzający (włączając osie/środki, które można zastosować, a co za tym idzie typy wydatków, które mogą podlegać finansowaniu),
  • wytyczne kwalifikowalności źródła współfinansowania.
KWALIFIKOWALNOŚĆ (KOSZTÓW)
Tak, jak w przypadku każdego działania lokalnego, wydatki związane z projektami współpracy również podlegają zasadom kawlifikowalności. Zasady te, ogólnie mówiąc, są bardzo podobne do tych, które obowiązują w działaniach lokalnych (i są związane z regulacjami unijnymi i krajowymi). W niektórych krajach członkowskich i regionach mogą one podlegać mogą dodatkowym regulacjom, co należy wcześniej sprawdzić.
LIST INTENCYJNY
Na niektórych etapach tworzenia projektu, konieczne może okazać się przygotowanie listu intencyjnego, a jeżeli w Twoim przypadku nie jest jeszcze wymagany, to byłoby dobrze, aby każdy z partnerów odpowiednio szybko taki list przygotował. Listy te pozwalają sformalizować intencje poszczególnych partnerów co do ich uczestnictwa w projekcie współpracy oraz ich zgodę na zaangażowanie w projekt i poszczególne działania. W zależności do fazy projektu, takie listy intencyjne zawierać będą różne informacje:
  • Przed pierwszym spotkaniem, listy intencyjne mogą po prostu zawierać informację, że w poszczególnych regionach wyrażona została chęć współpracy (zawarte mogą zostać również szczegółowe informacje na temat planowanej wizyty, regionie, który będzie gospodarzem, jej programie i podziale kosztów, co pozwoli na uniknięcie nieporozumień). Nie są one obowiązkowe, poza przypadkami, gdy istnieje wymóg ich załączenia podczas składania wniosku o przyznanie finansowania na pokrycie kosztów związanych z pierwszą wizytą. W przeciwnym razie mogą być dodatkowym plusem wskazującym na zaangażowanie partnerów.
  • Po pierwszej wizycie, listy intencyjne mogą określać dalsze zamierzenia partnerów w zakresie projektu współpracy. Formalizują one intencje współpracy i tworzone są jeszcze przed podpisaniem porozumienia o współpracy.
LOKALNA GRUPA DZIAŁANIA
Lokalna Grupa Działania (LGD) jest typem lokalnego partnerstwa prywatno-publicznego, którego celem jest wzrost długoterminowego potencjału regionu i które posiada zdolność stworzenia i wdrożenia strategii rozwoju dla regionu. LGD powinna skupiać partnerów zarówno publicznych, jak i prywatnych, a jej skład powinien być zbilansowany i reprezentatywny wobec lokalnych grup interesów, pochodzących z poszczególnych sektorów społeczno-gospodarczych regionu. Na poziomie decyzyjnym, przynajmniej 50% składu stanowić powinni partnerzy z sektorów społecznego i gospodarczego oraz inni przedstawiciele społeczeństwa, jak rolnicy, kobiety z obszarów wiejskich, młodzi ludzie i ich stowarzyszenia.

Wybór LGD, która ma wdrażać lokalną strategię rozwoju, odbywa się w oparciu o kryteria ustalone przez odpowiednią instytucję zarządzającą na poziomie planowania.

LGD jest strukturą zdolną do realizacji projektu współpracy w ramach EFRROW - samodzielnie albo powierzając to zadanie wykonawcy projektu z regionu.
MONITOROWANIE I EWALUACJA (ZAKRES, WSKAŹNIKI)
Monitorowanie jest narzędziem zarządzania. Pojęcie to odnosi się do procesu pomiaru postępów projektu z wykorzystaniem wskaźników monitorowania ustalonych na początku projektu. Wskaźniki monitorowania mogą/powinny mierzyć zarówno ilościowe, jak i jakościowe dane. Kluczową kwestią jest, aby wszyscy partnerzy korzystali ze wspólnej metodologii monitorowania (włączając wspólne definicje wskaźników). Każdy z partnerów powinien monitorować działania, za które jest odpowiedzialny. Koordynator projektu (partner wiodący) jest odpowiedzialny nie tylko za monitorowanie działań podejmowanych w jego regionie, ale również za całościowe monitorowanie projektu współpracy.

Ewaluacja jest narzędziem, którego celem jest ocena efektów implementacji projektu współpracy i wyciąganie wniosków na przyszłość. Ewaluacja wiąże się z zastosowaniem kompleksowego podejścia metodologicznego, które najczęściej wdrażane jest pod koniec projektu. Również w tym przypadku należy dokonać pomiaru aspektów jakościowych i ilościowych z wykorzystaniem wskaźników jasno określonych na początku projektu. Ewaluacja jest najczęściej uzgodniona przez wszystkich partnerów (włączając użyte metody, stosowane wskaźniki, itp.), natomiast jej przeprowadzenie należy do zadań koordynatora projektu współpracy (chyba, że wyznaczono w tym celu podmiot zewnętrzny). Metodologia ewaluacji powinna zostać określona przez wszystkich partnerów na początku projektu. Co więcej, ewaluacja może być również sposobem kierowania projektem i ewentualnie przywrócić go na właściwy tor.

Wskaźniki koncentrują się na kwestiach bezpośrednio powiązanych z projektem (np. czy zadowolenie osób odwiedzających dany region wzrosło od czasu, gdy w wyniku projektu turystycznego zwiększyła się liczba miejsc noclegowych; czy metody produkcji w regionie zostały usprawnione i jaki był wzrost obrotu lokalnych producentów w wyniku projektu dotyczącego produktów lokalnych). Wskaźniki są jednym z komponentów ewaluacji.
PARTNER (ROLA, ZAANGAŻOWANIE)
W projekt współpracy zaangażowanych może być dwóch lub więcej partnerów (np. niektóre projekty wiążą partnerów nawet z ponad 10 różnych regionów). Tymi partnerami mogą być LGD (jeżeli są one wykonawcami projektu) i/lub wykonawcy projektu (publiczni lub prywatni), z których przynajmniej jeden zlokalizowany jest na obszarze objętym programem Leader (aby projekt współpracy kwalifikował się do uzyskania finansowania z EFRROW).

Każdy partner ma do spełnienia w projekcie współpracy określoną rolę (w tym działania do wdrożenia), a także wnieść musi określone zasoby. Kwestie te muszą zostać uregulowane w porozumieniu o współpracy.

Każdy partner jest zobowiązany przez porozumienie o współpracy to wdrożenia określonych zadań i jest za nie odpowiedzialny (również finansowo) przed innymi partnerami i organem zarządzającym.
PARTNER WIODĄCY (KOORDYNATOR PROJEKTU, ROLA)
Zobacz Koordynator projektu
PLAN DZIAŁANIA
Plan działania jest jednym z kluczowych pojęć związanych z tworzeniem projektu współpracy. Plan działania to rodzaj dokumentu o charakterze technicznym, w którym cele ogólne projektu zostały rozpisane na szczegółowe działania i podzielone pomiędzy partnerów. Plan działania musi zostać zaakceptowany przez wszystkich partnerów. Podczas przygotowywania planu działania partnerzy muszą:
  • zdefiniować i zaakceptować cele indywidualne i wspólne;
  • podzielić projekt na fazy i przypisać do nich poszczególne działania;
  • przygotować szczegółowy harmonogram dla poszczególnych faz projektu aż do jego zakończenia (w tym fazy implementacji, monitoringu, ewaluacji i przekazania informacji o wynikach);
  • rozdzielić zadania pomiędzy koordynatora i pozostałych partnerów projektu;
  • zaplanować, jakie zasoby będą potrzebne w poszczególnych fazach i częściach projektu.
Wszystkie powyższe kwestie powinny zostać zapisane w planie działania, który następnie służyć może jako punkt odniesienia w trakcie przygotowywania porozumienia o partnerstwie.
PŁATNOŚĆ (PODZIAŁ KOSZTÓW)
W trakcie wdrażania projektu współpracy ponoszone są koszty związane z indywidualnymi bądź wspólnymi działaniami. Podział tych kosztów pomiędzy poszczególnych partnerów może odbywać w różny sposób:
  • Najprostszym sposobem podziału kosztów jest przyjęcie założenia, że każdy partner płaci bezpośrednio za otrzymane rachunki. Idealnie byłoby, gdyby każdy partner zapłacił tyle, ile wynosi jego udział w całkowitych kosztach uzgodniony w budżecie/porozumieniu o partnerstwie;
  • Druga możliwość polega na tym, że jeden partner płaci ze wszystkie rachunki i następnie zwraca się do poszczególnych partnerów o zwrot kosztów zgodnie z uzgodnionym budżetem. To rozwiązanie jest bardziej skomplikowane, gdyż wymaga porozumienia pomiędzy partnerami i koordynacji pomiędzy administracją projektu.
PODMIOT ZAANGAŻOWANY
W projekt współpracy zaangażowane mogą być różne podmioty:
  • LGD, które same wdrażają projekt lub wspierają jego wdrażanie;
  • Lokalny wykonawca projektu, w przypadku, kiedy nie jest nim LGD;
  • Organ współfinansujący (lub potencjalnie współfinansujący);
  • Eksperci/specjaliści w zakresie danego tematu, który obejmuje projekt współpracy (np. naukowcy z uniwersytetów, badacze...);
  • Koordynatorzy partnerów projektu (zob. Koordynator projektu);
  • Lokalne przedsiębiorstwa zainteresowane oczekiwanymi rezultatami projektu;
  • Społeczność lokalna;
  • itp.
Podmioty zaangażowane są ważne i koniecznie należy któryś z nich zaangażować w projekt we wczesnych jego fazach (szczególnie organ współfinansujący, którego udział w pewnym momencie stanie się rozstrzygający). Równie ważnym jest informowanie podmiotów o stanie projektu, poszczególnych fazach i osiąganych rezultatach. Komunikowanie się z zaangażowanymi podmiotami pozwala na lepsze zrozumienie współpracy i poprawia zaangażowanie w ideę współpracy.
POMOC TECHNICZNA
Pomoc techniczna to wsparcie, które może otrzymać LGD w celu usprawnienia jej działań i stworzenia konkretnych narzędzi do przygotowania projektu współpracy albo jego implementacji, czyli: identyfikacji potrzeb, poszukiwania partnerów, określenia wspólnych celów projektu, wdrażania poszczególnych działań, monitorowania i ewaluacji. Ten rodzaj pomocy technicznej ma najczęściej charakter zewnętrzny i może być świadczony przez struktury do tego stworzone (takie, jak narodowe i regionalne sieci oraz Punkt Kontaktowy Europejskiej Sieci na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich) lub przez zewnętrznych konsultantów w tym celu zatrudnionych. Taka pomoc techniczna może być podzielona pomiędzy kilka LGD.
POROZUMIENIE (PARTNERSTWO)
Zobacz Porozumienie o partnerstwie
POROZUMIENIE O PARTNERSTWIE
Porozumienie o partnerstwie jest pierwszym oficjalnym potwierdzeniem intencji partnerów do podjęcia współpracy. W przeciwieństwie do porozumienia o współpracy, które ustala się później, porozumienie o partnerstwie nie jest prawnie wiążące. Porozumienie o partnerstwie zobowiązuje każdego z partnerów do a) wykonania pewnych uzgodnionych zadań b) przyjęcia na siebie odpowiedzialności finansowej za te zadania wobec partnerów i organu zarządzającego.

Bardziej kompleksowe porozumienia o partnerstwie mogą zostać zapisane w formie memorandum. Memorandum pozwala sformalizować i sprecyzować najważniejsze uzgodnienia. Memorandum nie jest zazwyczaj prawnie wiążącą umową, ale pozwala ustalić takie kwestie jak: kto będzie partnerem wiodącym, kto będzie koordynował pisanie propozycji współpracy; i/lub przygotowanie wniosku o dofinansowanie itp.
POROZUMIENIE O WSPÓŁPRACY (STRUKTURA, PODEJMOWANIE DECYZJI)
Porozumienie o współpracy jest dokumentem w formie kontraktu o charakterze prawnym uznawanym przynajmniej w jednym z krajów partnerskich i podpisanym przez wszystkich partnerów. Określa ono ogólne warunki partnerstwa, role, odpowiedzialność, wysokość i podział budżetu, jak również metody i procedury zaakceptowane przez wszystkich partnerów (w tym również sposób podejmowania decyzji w projekcie). Aby uniknąć niespodzianek, zaleca się podpisanie porozumienia o współpracy jeszcze zanim poszczególni partnerzy podpiszą umowy o finansowaniu. Organy zarządzające w niektórych krajach wprowadziły obowiązek zawarcia porozumienia o współpracy przez podpisaniem umowy o finansowaniu. W niektórych przypadkach porozumienie o współpracy jest wymaga już na etapie składnia wniosku o finansowanie.
POSZUKIWANIE PARTNERA (TARGI WSPÓŁPRACY)
Targi współpracy, i w zasadzie każde wydarzenie na poziomie europejskim, są dobrą okazją do spotkania potencjalnych partnerów. Jednakże, aby rozpocząć poszukiwanie partnera, należy określić temat, potrzeby i cele projektu. Oznacza to konieczność przeprowadzenia wcześniejszych prac, w których pomocny może okazać się formularz „poszukiwania partnera” oferowany przez Punkt Kontaktowy Europejskiej Sieci na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (ENRD). Pomocy w tej kwestii szukać można również krajowych sieciach obszarów wiejskich i/lub Punkcie Kontaktowym ENRD.
POSZUKIWANIE PARTNERA (BAZY DANYCH, OGŁOSZENIA)
W celu znalezienia partnera skorzystać można z baz danych, w większości przypadków, powiązanych między sobą. Sieci krajowe dysponują własnymi bazami danych potencjalnych partner współpracy, które są z kolei komplementarne z bazą danych ofert współpracy Leader dostępną na stronie Europejskiej Sieci na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. W zależności od typu docelowej współpracy (międzyterytorialna lub międzynarodowa) partnerzy mogą być wyszukiwani przez jedną lub drugą z nich.

W celu zamieszczenia w bazie danych ogłoszenia o poszukiwaniu partnera, LGD (lub wykonawca projektu zlokalizowany w regionie objętym programem Leader), musi napisać ogłoszenie, co w większości przypadków można wykonać posługując się przygotowanym wcześniej i prostym formularzem on-line. W celu uzyskania spójności, formularze w poszczególnych bazach danych są bardzo podobne, jeżeli nie takie same. Ułatwia to umieszczanie ogłoszeń z wykorzystaniem więcej niż jednego narzędzia i tym samym zwiększa szanse znalezienia idealnego partnera.

Partnerów szukać można również poza sieciami obszarów wiejskich (czy to krajowych czy europejskich).
PUNKT KONTAKTOWY (EUROPEJSKIEJ SIECI NA RZECZ OBSZARÓW WIEJSKICH)
Celem Punktu Kontaktowego Europejskiej Sieci na rzecz Obszarów Wiejskich jest wspieranie współpracy międzynarodowej w ramach Osi 4 EFRROW. Wsparcie to polega na:
  • udostępnieniu narzędzi: baza danych LGD, baza danych ofert współpracy w ramach osi Leader, Przewodnik po Współpracy Międzynarodowej: ../../../../leader/pl/leader_pl.html
  • udziale w wydarzeniach związanych ze współpracą w celu jej promowania (prezentowanie ofert współpracy i ułatwianie spotkań z potencjalnymi partnerami).
STRATEGIA (KONCEPCJA WSPÓŁPRACY, STRATEGIA WSPÓŁPRACY)
Zadaniem LGD jest wdrażanie lokalnej strategii rozwoju danego regionu. Projekt współpracy powinien odpowiadać na przynajmniej część tych samych wyzwania i wspierać osiąganie celów lokalnej strategii.

Poza tym, sama współpraca również powinna opierać się na jasno sformułowanej strategii współpracy, szczególnie jeżeli na danym obszarze wdrażanych jest jednocześnie kilka projektów współpracy, wpisującej się bądź komplementarnej wobec strategii lokalnej.

Strategia współpracy może dotyczyć implementacji różnych projektów współpracy w ramach różnych programów i źródeł finansowania, włączając w to Oś Leader EFRROW.
WARTOŚĆ DODANA (WSPÓŁPRACY)
Wartość dodana współpracy oznacza korzyści, jakie region partnera/struktury/ludzie/mieszkańcy mogą odnieść dzięki współpracy, a których nie można uzyskać działając indywidualnie (lub trudno jest osiągnąć je indywidualnie lub byłyby one mniejsze). Współpraca powinna wnosić do działań na poziomie lokalnym wsparcie możliwości osiągnięcia celów przewidzianych w lokalnej strategii rozwoju. Wartość dodana może być bezpośrednio powiązana z sytuacją społeczną na danym obszarze (co można zmierzyć wykorzystując w tym celu np. jeden lub kilka kluczowych założeń strategii rozwoju lokalnego: spójność społeczną, tożsamość, wizerunek regionu, konkurencyjność, rozwój technologii, integrację społeczną, aktywność społeczną i liczbę miejsca pracy ...). Może ona być również bezpośrednio powiązana z tym, co partnerstwo pozwala osiągnąć dzięki wytworzeniu dodatkowych zasobów (materialnych bądź innych): osiągnięcie masy krytycznej, osiągnięcie efektów skali, rozwój nowych metod produkcji, pozyskanie nowych środków finansowanych, zdobycie nowych umiejętności ...
WŁASNOŚĆ (ROLA PARTNERA, ZAANGAŻOWANIE)
Aby projekt współpracy przebiegał bez zakłóceń, istotne jest zaangażowanie w niego wszystkich partnerów. Zaangażowanie to wiąże się z różnymi kwestiami:
  • Po pierwsze, każdy partner powinien czuć, że jest to jego własny projekt, i że jest powiązany bezpośrednio ze strategią rozwoju jego regionu. Takie „przywłaszczenie” sobie projektu jest możliwe tylko w przypadku, kiedy partner bierze udział w przygotowywaniu idei projektu i tworzeniu działań powiązanych z jego wdrażaniem;
  • Po drugie, poza „poczuciem” własności, zaangażowanie wynika także z dokumentów projektowych, szczególnie z umowy o partnerstwie, która zawiera szczegółowe informacje o podziale ról, wkładzie i zasobach dostarczonych przez każdego z partnerów.
    Określając poziom oczekiwanego zaangażowania, należy wziąć pod uwagę kontekst kulturowy. Warto zwrócić uwagę na fakt, że role w projekcie mogą być różnie rozumiane, dlatego też należy dokładnie je zdefiniować, co pozwoli na prawidłowy przepływ pracy i płynny przebieg implementacji projektu.
WSPARCIE TECHNICZNE W FAZIE PRZYGOTOWYWANIA PROJEKTU
Wsparcie techniczne w fazie przygotowywania projektu to wsparcie udzielane LGD w pierwszych krokach podejmowanych celem opracowania i przygotowania projektu współpracy. Do kroków tych zaliczyć można np.:
  • pierwsze spotkanie partnerów, podczas którego definiowane są wspólne cele,
  • przeprowadzenie studium wykonalności w każdym regionie, którego dotyczy projekt,
  • poszukiwanie źródeł finansowania,
  • pokrycie kosztów tłumaczeń.
WSPÓŁFINANSOWANIE
Projekty współpracy międzynarodowej w ramach osi Leader, które zostały zakwalifikowane do finansowania, otrzymują część środków z budżetu EFRROW. Reszta kosztów realizacji projektu musi zostać pokryta na drodze współfinansowania, co oznacza, że środki te pochodzą z innych źródeł publicznych lub prywatnych. Mogą nimi być lokalne, regionalne i/lub krajowe organy administracyjne i programy.

Przypomnienie: w celu współfinansowania projektów współpracy międzynarodowej osi Leader nie wolno korzystać z innych funduszy unijnych
WSPÓŁPRACA (MIĘDZYNARODOWA)
Projekt, w którym udział biorą LGD (lub podmioty z ich regionu) z więcej niż jednego kraju. Warunkiem koniecznym jest, aby jedna z LGD działała w ramach Osi 4. Za wdrażanie projektu odpowiedzialna jest koordynująca LGD. We współpracy brać udział mogą partnerzy wskazani w postanowieniach Artykułu 59 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 (o partnerstwie publiczno-prawnym) oraz inne wiejskie grupy o charakterze lokalnym spełniające następujące warunki:
  1. aktywny udział w rozwoju obszarów wiejskich oraz zdolność do stworzenia strategii rozwoju dla regionu geograficznego,
  2. organizacja grupy polega na partnerstwie podmiotów lokalnych.
    Zasady mogą różnić się w zależności do kraju członkowskiego. Przykładowo w niektórych dopuszcza się współpracę LGD z podobną strukturą zlokalizowaną gdziekolwiek na świecie, a w innych jedynie z inną LGD zlokalizowaną w jednym z krajów członkowskich.
WSPÓŁPRACA (MIĘDZYREGIONALNA)
Projekt, w którym udział biorą LGD (lub podmioty z ich regionu) z tego samego kraju członkowskiego. Projekty te podlegają takim samym zasadom unijnym jak projekty międzynarodowe, ale podobnie jak w projektach międzynarodowych, ustalone zostać mogą dodatkowe zasady na poziomie krajowym, które różnić się będą w zależności od kraju członkowskiego czy regionu. Niektóre dopuszczają współpracę jedynie pomiędzy LGD, a inne również z innymi podobnymi lokalnymi strukturami wiejskimi.
WYKONAWCA PROJEKTU
Wykonawca projektu to osoba lub struktura faktycznie wdrażająca projekt współpracy. Zgodnie z wytycznymi współpracy międzynarodowej Osi Leader, wykonawca projektu może być LGD lub inny podmiot z regionu objętego działaniami LGD.
ZARZĄDZANIE FINANSAMI
W projekt współpracy zaangażowanych jest najczęściej kilku partnerów, z których każdy wykonuje określone działania wynikające z projektu, i które podlegać muszą finansowej kontroli. Zarządzanie finansami w projekcie współpracy jest zadaniem, które wymaga doświadczenia w rachunkowości i procedurach finansowych. Rolę kierownika finansowego pełni najczęściej koordynująca LGD, a sprowadza się ona do:
  • kontroli budżetu, w tym zbierania informacji na temat wydatków poszczególnych partnerów, w celu sprawdzenia ich spójności z budżetem całościowym projektu;
  • dokonywania płatności na rzecz partnerów, jeżeli w projekcie przewidziano taką możliwość.
ŹRÓDŁO FINANSOWANIA/WSPÓŁFINANSOWANIA
Wymogi stawiane przez potencjalne źródło finansowania mogą nie odpowiadać w pełni celom i zamierzeniom projektu (w tym projektom współpracy w ramach Osi 4). Zanim zaczniemy rozważać jakiekolwiek źródło finansowania, warto odpowiedzieć na następujące pytanie: czy wymogi stawiane przez źródło finansowania są zgodne z naszym projektem? Główną zasadą podczas poszukiwania źródła finansowania powinno być trzymanie się celu projektu.

W sytuacji, gdy budżet projektu musi zostać oparty na kilku źródłach finansowania, należy zwrócić uwagę na następujące aspekty:
  • Czy poszczególne źródła finansowania są zgodne? (nie należy zapominać, że projektu finansowane z EFRROW nie mogą być współfinansowane przez inne środki pochodzące z UE)
  • Czy ogólna spójność projektu zostanie utrzymana (zwłaszcza jeżeli poszczególne źródła finansowanie obejmują różne części projektu)?
  • Czy terminy składania wniosków o finansowanie są poszczególnych źródłach finansowania zgodne ze sobą i z projektem?
  • Ile czasu trzeba będzie przeznaczyć na zarządzanie całym budżetem?
Ostatnia aktualizacja: 23/10/2012 | Początek