TNC Przegląd

Współpraca zachęca i wspiera Lokalne Grupy Działania (LGD) do prowadzenia wspólnych projektów z innymi LGD bądź grupami działającymi na podobnych zasadach z innych regionów, państw członkowskich bądź nawet państw trzecich. Komisja Europejska w „Przewodniku wdrażania środków współpracy w ramach osi Leader Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013” wymienia dwa główne typy współpracy. Są to:

• Współpraca międzyterytorialna – oznacza współpracę między różnymi obszarami wiejskim w obrębie jednego państwa członkowskiego. We współpracy wewnątrz państwa członkowskiego uczestniczyć musi co najmniej jedna LGD w ramach osi Leader, ale współpracować mogą z nią również inne grupy lokalne stosujące podobne podejście partycypacyjne.

• Współpraca międzynarodowa – oznacza współpracę między różnymi obszarami wiejskimi z co najmniej dwóch państw członkowskich. We współpracy międzynarodowej uczestniczyć musi co najmniej jedna LGD w ramach osi Leader, natomiast pozostałymi partnerami mogą być inne grupy lokalne stosujące podobne podejście partycypacyjne. Współpracę można rozszerzyć na grupy lokalne z państw trzecich.

W podpunkcie 4 Rozporządzenia Komisji Europejskiej 1974/2006 przedstawiono dodatkowe informacje na temat zasad obowiązujących przy realizacji tego typu współpracy w ramach EFROW.

Projekty współpracy dotyczą konkretnych działań z jasno określonymi rezultatami, których celem jest przynoszenie korzyści dla wszystkich obszarów w nie zaangażowanych. Projekty te muszą być wspólne, co oznacza, że są one wspólnie wdrażane. Istota takich wspólnych inicjatyw obejmować może szereg różnych działań przewidzianych w ramach PROW.

W ramach wspólnego podejścia, LGD z jednego obszaru może finansować wspólny projekt realizowany na innym terytorium. Jeżeli obszar danej LGD odnosi korzyści z działań podejmowanych w ramach wspólnego projektu, wtedy jego lokalizacja może być zupełnie dowolna.

Przykłady wspólnych działań (które odpowiadają krajowym zasadom wdrażania PROW) obejmują budowanie potencjału lub transfer wiedzy poprzez wspólne publikacje, seminaria szkoleniowe, umowy partnerskie (wymiana kierowników programów i członków zespołu) prowadzące do wypracowania wspólnej metodologii i metod pracy, bądź do przeprowadzenia wspólnych lub skoordynowanych prac rozwojowych.

Koncepcje współpracy są często blisko powiązane z koncepcjami tworzenia sieci kontaktów, gdyż tworzenie sieci kontaktów sprzyja współpracy, natomiast współpraca prowadzić może do stworzenia nowych sieci. O ile samo tworzenie nowych sieci można już postrzegać jako wspólne działanie, o tyle za bardziej użyteczne od tworzenia sieci dla samego procesu tworzenia, uważa się tworzenie sieci w celu wdrożenia konkretnego działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Projekty współpracy powinny zatem:

• odnosić się do kwestii i tematów istotnych dla obszarów wiejskich biorących udział w projekcie;
• być komplementarne wobec celów wskazanych w lokalnych strategiach rozwoju LGD;
• tworzyć istotną wartość dodaną dla obszarów poszczególnych LGD, docelowych działań, zaangażowanych podmiotów, bądź też szerzej dla lokalnej ludności; a także
• odznaczać się wyraźnie określonymi, realistycznymi celami.

W celu osiągnięcia namacalnych korzyści, należy z dużym wyprzedzeniem określić założenia i ograniczenia projektu.

Uwaga: W fazie początkowej działanie wspólne może polegać na ustanowieniu „prototypowego” partnerstwa, które pozwoli zbadać warianty i/lub możliwości podjęcia konkretnych działań wspólnych. W niektórych państwach członkowskich możliwe jest uzyskanie wsparcia finansowego na cele takich prac wstępnych. W poniższej tabeli zaprezentowano przykłady przygotowawczych działań wspólnych.

Prototypowe działanie partnerskie przykłady: Wymiana informacji, doświadczeń i/lub dobrych praktyk

Prototypowe działanie partnerskie: wizyta studyjna