Zmniejsz tekst Zwiększ tekst

TNC wdrażanie

Zakładanie partnerstwa dla współpracy

Na tym etapie przygotowywania projektu zdołano już:

  • potwierdzić partnerstwo;
  • sformalizować treść i kształt przewidywanego projektu we wniosku o dofinansowanie współpracy międzynarodowej, memorandum itp.; oraz
  • wyszukać i zgromadzić niezbędne zasoby: ludzkie, techniczne, finansowe itp

Wyznaczanie koordynatora projektu

Skuteczne zarządzanie projektem współpracy jest warunkiem koniecznym jego powodzenia, a odpowiedzialnym za nie jest koordynator projektu. Jednej z jednostek należących do partnerstwa należy wyraźnie przypisać funkcję koordynatora całego projektu. W ramach tej jednostki należy wyznaczyć osobę, która będzie czuwać nad procesem wdrażania, pobudzania do działania, monitorowania i zarządzania projektem.
Istnieją różne podejścia do procesu koordynowania projektem współpracy międzynarodowej. Na przykład:

  • Jeden koordynator projektu przez cały czas trwania projektu. Osobą tą może być jeden z partnerów wybrany przez innych, który przyjmuje na siebie odpowiedzialność za ogólne zarządzanie i koordynację prac w ramach programu;
  • Jeden koordynator projektu wspierany przez krajowe grupy zarządzające i im sprawozdający (istotne przy projektach z dużą liczbą partnerów); lub
  • Koordynacja wspólna/rotacyjna. W tym przypadku, partnerzy na zmianę przejmują zarządzanie i koordynują różne fazy i aspekty prac w ramach programu zgodnie z ustalonymi wcześniej wytycznymi. Niezbędna jest wtedy dobra koordynacja działań pomiędzy poszczególnymi koordynatorami. Ta opcja umożliwia mniej doświadczonym partnerom pozyskanie umiejętności w dziedzinie zarządzania projektami współpracy i ich koordynacji.

Wybór sposobu koordynowania projektu zależy od możliwości partnerów, tzn. zasobów (ludzkich i finansowych), które mogą oni przeznaczyć na zadania koordynacyjne, a także od woli partnerów oraz od rodzaju projektu.

Koordynowanie projektu wymaga istotnych umiejętności! (zobacz przykład z Austrii)

Dobry koordynator powinien posiadać:

  • umiejętności językowe, umożliwiające bezpośredni kontakt z partnerami;
  • doświadczenie w zarządzaniu projektami współpracy, albo pracował wcześniej z partnerami zewnętrznymi;
  • dobre umiejętności zarządzania projektami; oraz
  • dobre umiejętności komunikacyjne, dyplomatyczne oraz negocjacyjne.

Stworzenie procedur procesu podejmowania decyzji

Proces podejmowania decyzji powinien być jasno określony i opisany w dokumencie zaakceptowanym przez wszystkich partnerów (we wniosku oraz w porozumieniu o partnerstwie), co zapewni jego przejrzystość i pozwoli uniknąć nieporozumień. Ten dokument powinien również odnosić się do wiążących prawnie warunków ustalonych przez odpowiedni organ zarządzający w nawiązaniu do finansowania Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Dobrym rozwiązaniem jest powołanie komitetu decyzyjnego (komitetu wykonawczego), w skład którego wchodzą przedstawiciele poszczególnych partnerów i który jest jednostką w strukturze projektu odpowiedzialną za podejmowanie decyzji. Decyzje mogą być wtedy podejmowane nieformalnie lub przez głosowanie w oparciu o wcześniej ustalone przez reprezentantów reguły. Takie rozwiązanie jest spójne zarówno z przyjętym model jednoosobowej koordynacji, jak i modelem koordynacji dzielonej lub rotującej. Jednak, ponieważ to rozwiązanie implikuje utworzenie kolejnej jednostki w strukturze, powinno być ono stosowane w bardziej złożonych partnerstwach (tj. tych o większej liczbie partnerów)

 

 

 

 

 

 

 

Przykład koordynacji projektu

Istotna rola, jaką pełni koordynator projektu została zaprezentowana na przykładzie austriackiego projektu współpracy LGD, który dotyczył promowania turystyki górskiej.

Peter Thaler, szef LGD Imst wyjaśnia “Przewidzieliśmy, że praca polegająca na kierowaniu projektem obejmującym osiem różnych LGD będzie bardzo czasochłonna i dlatego zdecydowaliśmy się przeznaczyć część środków na zatrudnienie profesjonalnego koordynatora dla naszego projektu „‘Raj Wspinaczkowy”. Wiedzieliśmy, że osoba ta powinna posiadać nie tylko odpowiednie kwalifikacje interpersonalne, gdyż musiała ona wypośrodkować oczekiwania wielu różnych osób, ale również być ekspertem technicznym, który będzie w stanie wnieść w projekt własną wizję. Mieliśmy szczęście i znaleźliśmy osobę odpowiadającą naszym potrzebom. Osoba ta ma 35-letnie doświadczenie we wspinaczce, jest profesjonalnym przewodnikiem górskim w regionie, który obejmuje projekt i wcześniej trenowała austriacką narodową drużynę wspinaczkową”


Copyright: Mike Gabl

Ostatnia aktualizacja: 27/11/2012 | Początek