Wnioski z działalności ENRD

Stworzenie mechanizmów wymiany wiedzy

Mechanizmy wymiany wiedzy ENRD były początkowo zdominowane przez tematyczne grupy robocze. Były one zakładane i nadzorowane przez DG AGRI, a w ich skład wchodziła niewielka liczba nominowanych członków z państw członkowskich. Każda grupa działała zgodnie ze ustalonym wcześniej zestawem celów i oczekiwanych rezultatów. Dla każdej grupy opracowywany został plan prac, a podejmowane działania analityczne koordynowane były przez Punkt Kontaktowy ENRD. Rezultat prac i zalecenia przygotowywano w postaci raportów i przedstawiono Komitetowi Koordynacyjnemu ENRD.

Tematyczne grupy robocze okazały się nieco skostniałymi strukturami, i chociaż wyniki prowadzonych prac był często ciekawe, to poziom uczestnictwa, zaangażowania i/lub poczucia odpowiedzialności za otrzymane wyniki były często poniżej oczekiwań. W związku z tym, rozpowszechnianie i wpływ prac były postrzegane przez wiele osób jako nieco ograniczone. Następnie, w odniesieniu do działań związanych z LEADER wprowadzono mniej sztywne podejście, co doprowadziło do powstania  „grup fokusowych LEADER” (GF).

Początkowo członkami GF byli eksperci ds. LEADER z państw członkowskich i przedstawiciele z lokalnych grup działania (LGD). Istotną cechą GF było to, że ich członkowie sami nominowali przewodniczącego(ych), GF same uzgadniały plan prac, aktywnie angażowały się w zbieranie i analizowanie danych, przygotowywały raporty podsumowujące i prezentowały uzyskane wyniki. Stanowi to dla ENRD ważny krok, który przyczynił się do tego, że działania analityczne są bardziej aktywne.    

Zamiana podejścia z odgórnego na bardziej oddolne zaowocowała wyższym poziomem aktywności i poczucia odpowiedzialności za cele i wyniki. Zwiększył się również poziom zaangażowania i zainteresowania wśród uczestników kontynuacją uczestnictwa w kolejnych inicjatywach sieciowych na poziomie europejskim i państw członkowskich. Model grupy fokusowej ewoluował w czasie, a dzięki wykorzystaniu różnych partycypacyjnych technik, stał się preferowaną strukturą dla koordynowania działań analitycznych sieci o rosnącej liczbie uczestników chcących zaangażować się w działania grup i aktywnie upowszechniać jej odkrycia i rekomendacje.

Najnowsze grupy fokusowe dotyczą działań prośrodowiskowych oraz transferu wiedzy i innowacji, a z raportami końcowymi z ich prac (w tym opis metodologii) można zapoznać się tutaj: [PDF].