Wnioski z działalności innych sieci

Europejska Sieć Ewaluacji Rozwoju Obszarów Wiejskich

W grudniu 2012 r. Europejska Sieć Ewaluacji Rozwoju Obszarów Wiejskich zaprosiła 10 interesariuszy, aby poznać ich opinię na temat wartości dodanej/głównych osiągnięć sieci, jak również zastanowić się, w jaki sposób unowocześnić i poprawić sieć w przyszłości.

Streszczenie najważniejszych wniosków i przyszłych wyzwań zamieszczono poniżej – pełne wypowiedzi zamieszczono w 10. numerze Rural Evaluation News [PDF ].

Wnioski dotyczące udanych i nieudanych działań:

• „Sieci Ewaluacji udało się doprowadzić do ustrukturyzowanej wymiany wiedzy z Komisją Europejską. Chociaż w trakcie oficjalnych posiedzeń ekspertów stosowane jest podejście hierarchiczne, to w trakcie posiedzeń organizowanych przez Helpdesk wymiana pomiędzy państwami członkowskimi a Komisją ma charakter równorzędny”.
• „Podstawową zaletą Sieci Ekspertów ds. Ewaluacji jest stworzenie forum dla komunikacji i dyskusji na temat oceny obszarów wiejskich i innych powiązanych zagadnień. Uważam, że jest to bardzo ważne, gdyż umożliwia aktywne, planowe i bardziej konsekwentne podejście do oceny”.
• „Uważam, że coroczne grupy fokusowe są bardzo wartościowe z punktu widzenia poszerzania działań sieci w państwach członkowskich, które zawsze chętnie korzystają z możliwości spotkania i osobistego omówienia zagadnień związanych z oceną. Łączy to teorię z praktyką i pomaga w pozytywny sposób podejść do oceny”.
• „Można wymienić wiele osiągnieć, ale moim zdaniem największym jest dobra praca przygotowawcza i ogólne wytyczne w zakresie oceny średniookresowej, a co za tym idzie metodologiczna ocena raportów średniookresowej ewaluacji PROW 2007-2013, która okazała się wartością dodaną dla wszystkich zainteresowanych stron.  Dla audytorów i instytucji zarządzających było to dobrą okazją do porównania metod, praktyk i rezultatów oceny, a także do skorzystania z możliwości wymiany know-how”.
• „Niektóre z wytycznych nie mogą zostać zastosowane w państwach członkowskich”.
• „Projekt wytycznych dla oceny ex-ante PROW 2014-2020 jest, moim zdaniem, bardzo przydatny dla instytucji zarządzających i audytorów. Byliśmy bardzo zadowoleni, że pojawiły się one we właściwym czasie. Jednakże uważam, że należy zapytać państwa członkowskie, w jaki sposób zamierzają przeprowadzić efektywną ocenę i wykorzystać zalecenia”.
• „Warsztaty nt. dobrych praktyk w inteligentny sposób łączą transfer wiedzy i wymianę na wszystkich poziomach. Jest to również świetna okazja do poznania osób zaangażowanych w proces oceny i zrozumienia ich oczekiwań, ograniczeń i frustracji, a także współpracy w zakresie odpowiednich rozwiązań”.
• „Istnienie Helpdesk i grupy krajowych ekspertów powoduje, że są oni łatwo dostępni w sytuacji, gdy audytorzy chcą poprosić ich o radę w zakresie oceny rozwoju obszarów wiejskich”.

Przyszłe wyzwania dla sieciowania związanego z oceną:

• „Uważam, że w przyszłości powinno być organizowanych więcej wydarzeń „rozwijających umiejętności” w zakresie konkretnych problemów”.
• „Chciałbym, aby w przyszłości odbywało się więcej wydarzeń tematycznych dotyczących konkretnych problemów. Do tej pory odbyło się kilka, ale uważam, że możemy zrobić więcej, aby wzmocnić nasze rozumienia oceny różnych metod wdrażania”.
• „Można by dokonać pewnych usprawnień w zakresie współpracy z innymi sieciami oceny, szczególnie w ramach EFRR i EFS”.
• „Obecnie brakuje podobnych sieci ds. monitoringu i oceny na poziomie krajowym”.
• „Istnieje luka z zakresie koordynacji w odniesieniu do monitoringu i oceny funduszy strukturalnych, zarówno na poziomie unijnym, jak i krajowym”.
• „Należy lepiej skoordynować przygotowania do wprowadzenia w nowym okresie programowania planu wskaźników i planu oceny. Komitet ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Ekspercki Komitet Oceniający nie zawsze pracują zgodnie i czasami zauważamy pewne niespójności (np. plan wskaźników)”. 
• „Powinno być jeszcze więcej dokumentów roboczych dotyczących poszczególnych obszarów oceny. Jednak muszą być one gotowe na wcześniejszych etapach procesu oceny, jeżeli mają prowadzić do poprawy praktycznych działań”.
• „W przyszłości należy zorganizować więcej spotkań, ale nie po to by omawiać tylko metody, ale również by omawiać rezultaty. Należy bardziej zaangażować środowisko akademickie i organizować spotkania naukowe w celu wymiany doświadczeń”.